Ich seh‘ etwas, was du nicht siehst…Je vois quelque chose, que tu ne vois pas…

„Ich seh‘ etwas, was du nicht siehst…
Je vois quelque chose, que tu ne vois pas…“

Deutsch-französisches Theaterstück für alle ab 3 Jahre über Farben mit Schauspiel, Schatten und Musik

 „Ich seh’ etwas, was du nicht siehst, und das ist weiß.”, sagt Frau Weiß, die in ihrer stillen, weißen Welt zufrieden mit sich selbst lebt. Nichts stört ihre Augen, kein Laut dringt an ihre Ohren, nichts lenkt sie ab. Plötzlich steht ihr Schatten (Frau Schwarz) schwarz und groß mitten in ihrem Weiß! Der Schatten ist das genaue Gegenteil von ihr und bringt Farben mit. Kein Wunder, dass sie miteinander Streit bekommen…

„Je vois quelque chose, que tu ne vois pas, et ca c’est…blanc.“, dit Madam Blanche. Elle vit seule dans son monde blanc et silencieux. Elle est satisfaite et comblée. Rien ne pertube pas ses yeux et ses oreilles, rien ne la distrait. Soudain son ombre se dresse devant elle – noire et grande. Elle est horrifiée ! L’ombre est sombre, change de formes et de tailles, sans complexe ; se moque de Madame Blanche, s’accroche à elle et lui fait même un peu peur.  Rien d’étonnant que toutes les deux se chamaillent. Alors, pour calmer Madame Blanche, l’ombre raconte une histoire. Une histoire autour des couleurs, dans laquelle chacune d’elles a son propre caractère et ses particularités. Elles vont donc, chacune à leur tour, affirmer leur supériorité et leur harmonie, en s’exprimant sur une musique qui leur est propre. Les protagonistes sont donc entraînés dans une valse colorée dans le noir. Madame Blanche comprend donc que rien n’est ni noir ni blanc et que les différences, les métissages rendent la vie plus colorée et riche. L’ombre n’est-elle pas une part d’elle-même qu’elle doit accepter ?

Mit freundlicher Unterstützung vom Ministerium für Bildung, Wissenschaft, Jugend und Kultur Rheinland-Pfalz, Eurodistrict PAMINA, der Stadt Nancy, dem Conseil Régional de Lorraine und dem Conseil Général de Meurthe et Moselle

Internationale Koproduktion vom ArtisjokTheater (D), der Cie. En Verre et contre Tout (F), dem Verein Leben und Kultur e.V. Landau (D), dem Relais Culturel Wissembourg (F) und der Illiade Illkirch-Graffenstaden (F)

Spiel/jeu, Kostüme/costumes, Ausstattung/scénographie, Übersetzung/traduction: Anke SCHOLZ,  Regie/mis en scène: Sophie OTTINGER, Licht/conception lumière: Laurent MICHELIN,    Musik/composition: Billy BERNHARD 
Dauer/durée: 40 min.
Zuschauerzahl/jauge: max. 120
Technische Bedinungen /conditions techniques: 
Spielfläche/espace scénique: 6 m breit/largeur – 5 m tief/profondeur – 2,5 m lichte Höhe/hauteur libre sur scène, verdunkelter Saal/ salle en noir total, ansteigende Sitzreihen/gradins,     Aufbau/ montage: 3 h; Abbau/ démontage: 2,5 h, Sprachniveau/ niveau language : für Anfänger/ pour débutants

Dieses Stück war der französische Beitrag des internationalen Kindertheaterprojektes „Babel oder wir bauen ein Haus“  im Auftrag des Goethe-Institutes Nancy 2009.

[one_third last=“no“]IchSeh1[/one_third][one_third last=“no“]IchSeh2[/one_third][one_third last=“yes“]Unbenannt-2[/one_third]

Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet…

Een voorstelling met schaduwspel over kleuren, met weinig woorden, veel beelden en muziek voor iedereen vanaf 3 jaar.

Ik zie iets wat jij niet ziet” zegt het witte vrouwtje, vrouw Blanche, tevreden in haar stille, witte wereld. Niets stoort haar ogen, geen enkel geluid dringt haar oren binnen. Tot op het moment dat haar schaduw ontstaat. Zwart en groot staat zij daar, midden in de wereld van vrouw Blanche. Zij is haar tegenpool en lacht met haar. Vrouw Blanche is er een beetje bang van, ze geraakt er niet van los! De schaduw verandert van vorm, van grootte, onbeschaamd. Geen wonder dat er ruzie ontstaat. Om vrouw Blanche te kalmeren, vertelt haar schaduw haar een verhaal over kleuren. Iedere kleur heeft zijn karakter en ook zijn eigen muziek. Hoe kleuriger het wordt, hoe meer de muzieksoorten zich met elkaar vermengen… tot alles weer zwart wordt. Vrouw Blanche ziet in dat er meer bestaat dan wit en zwart, er zijn tegenpolen maar ook mengvormen. Dat alles maakt het leven kleurrijker, levendiger, rijker. En haar schaduw  hoort sowieso bij haar, dus waarom daar tegen vechten ?

Een zeer visuele en ontroerende voorstelling voor iedereen vanaf 3 jaar. De muziek voor de voorstelling werd gecomponeerd door Billy Bernhard. De tekst werd vertaald door Johan Dils.